| AD Alexander van Eenennaam |
Kwieke Van Veen spot met zijn eigen teksten
|
1 nov 2023 |
|
Herman van Veen vestigt binnenkort een record in Carré: 600 keer stond hij er op de planken. Hij viert dat met een show die aantoont dat hij nog lang niet hoeft te stoppen. Van Veen lijkt onsterfelijk.
,,De Nederlandse man”, zo vertelt Herman van Veen aan zijn gehoor, ,,gaat gemiddeld op zijn 78ste de pijp uit. Weet u hoe oud ik ben?” Hoewel Zijn wegen ondoorgrondelijk zijn, lijken we voorlopig allerminst te moeten vrezen voor het verscheiden van H.J. van Veen, woonachtig op zijn fraaie landgoed De Paltz in Soest. Herman van Veen komt onsterfelijk over, alsof de tijd geen vat krijgt op hem. Gedurende zes weken staat hij in Carré met zijn show die de simpele en toepasselijke titel draagt 600x in Carré, een ongeëvenaarde mijlpaal die hij op 12 januari daadwerkelijk bereikt. De eerste keer Carré was voor de muzikale woordkunstenaar op 5 mei 1971, waarna hij ‘om de twee of drie jaar’ terugkeerde voor een vergelijkbare serie optredens als nu. ,,Het grootste deel van ons publiek is inmiddels stof’’, constateert hij halverwege de avond dan ook treffend. Wie hem op het roemruchte Amsterdamse toneel achteloos en o zo soepel ziet dansen, rennen en springen heeft moeite te geloven dat Van Veen daadwerkelijk 78 is. Ook die karakteristieke stem is nog net zo krachtig als bij al die vorige keren in Carré. Sleet zit bij Herman van Veen hooguit op zijn grapjes. De intermezzo’s die hij van papier oplepelt tussen de liedjes door, zijn soms geestig maar vaker nogal afgezaagd. Hij mist ook de timing en dictie van de ware komiek. Soms wordt het ronduit flauw of voegt het niets toe, zoals de gimmick met een bos bloemen die na elke solo wordt doorgegeven aan de volgende. Laat Van Veen liever zingen en spelen, van viool en piano tot trommels en mondharmonica. Zijn vaste begeleiders Edith Leerkes (gitaar, viool), Jannemien Cnossen (viool) en Kees Dijkstra (bas) spelen vlekkeloos, weten precies wanneer ze hun voorman moeten volgen en zijn duidelijk op elkaar ingespeeld. Die 600 haalt de vakman Van Veen fluitend en daarmee is de grens nog niet bereikt. ‘Mensen zijn niet als wijn, niemand wordt beter met de jaren’, zingt Van Veen. Laat hij nou spotten met zijn eigen teksten. Alexander van Eenennaam |